محرم....

محرم....


هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله
این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله


دوباره چون هر سال محرم؛ لهیب واقعه عاشورا بالا گرفته و به تاوان تنها چند روزعطشناک تک تک ثانیه های بشر را تا نفخ صور ندبه می کند.
نه اینست که عاشورا خاطره داغیست ؛ درگذشته ای دور!
بلکه هر سال محرم اباعبدالله حسین (ع) رامنع از از فراتش کنندو بر داغ فرزندانش بر او بخندند.
هر سال محرم صدای واعطشای حسین (ع) ،مادر را به شهقه وخواهر را لرزه در می آورد .
هر سال محرم بازوان حیدری سقای عاشورا ، بر شاپرکان رفته از هوش در گاهواره خون می گرید.
هر سال محرم چشمان زیبای قمر منیر بنی هاشم ،از شرم نگاه های نیمه جان و پرتمنای و لبان ترک خورده  
اما خاموش مولازاده هایش ؛ به باران تیرها پناهنده می شود.
هر سال محرم صدای شیهه اسب بی صاحب ،حوریان باوقار بهشتی را ؛چون دخترکان مادر مرده به سرخه و مویه می دارد.
هر سال محرم خیمه های نبوی را به تاوان شکسته شدن هبل ها و لاتها به آتش کشند.
هرسال محرم به تاوان عفوهاوگذشتهای نبوی وعلوی از هنده ها وعایشه ها خاندان اورا به اسارت برند.
هر سال کوفیان گرده های نان امیر(ع) را به کودکانش صدقه دهند!!
هرسال و از زمان آدم صفی الله  تا روز حشر خدا روضه بر حسین (ع)می خواند.

السلام علیک یااباصالح المهدى (عج)السلام علیک یاامین الله فى ارضه وحجته على عباده

ارسال کننده مطلب آقای جواد حیدری